«کردهای فیلی» همان «کردهای شیعه» هستند که بخشی از آنها هنگام اجرای طرح مرزکشی موسوم به «سایکس پیکو» در اوایل قرن میلادی گذشته در کشور عراق ساکن شدند و متأسفانه در جریان بحرانها و مشکلات دهههای گذشته این کشور در نهایت غریبی و مظلومیت در معرض رنج و سختی فراوان و طولانی قرار گرفتند. این وضعیت ناگوار و غمانگیز آنها تا آنجایی ادامه داشت که صدام دیکتاتور پیشین عراق این قوم بزرگ و باسابقه را تا آستانه نابودی و نسلکشی پیش برد.
در دوران حکومت بعث، صدام به دلیل ایدئولوژی پان عربیسم و نفرتی که از کردها، تشیع و ایرانیان داشت، این گروه قومی کرد مذهبی را همواره آزار، اذیت و شکنجه میکرد. نکته تأسفبرانگیز و ناراحت کننده اینجا بود که اوج آزار و اذیت حکومت بعث در مورد کردهای فیلی در دهههای ۷۰ و ۸۰ میلادی صورت گرفت. در این دوران، حکومت بعث صدام در کنار اینکه از آنها سلب تابعیت کرد، اموالشان را مصادره کرد و تعداد قابل توجهی از جوانان آنها را با بیرحمی و قصاوت تمام به قتل رساند.
سراسر نوار مرزی عراق با ایران در استانهای دیاله، واسط و میسان به علاوه بغداد پایتخت، سکونتگاه تاریخی کردهای فیلی محسوب میشود و تا پیش از دهه ۸۰ قرن گذشته (قبل از شروع فاجعه) تقریباً اقتصاد عراق و بازار پایتخت در قبضه آنان بود.
این اقوام کرد دارای پیوند خویشاوندی مستحکم با اهالی دو استان ایلام و کرمانشاه (ساکنان زاگرس جنوبی) در ایران هستند که از حیث عرفی و تاریخی به عنوان مناطق «پشتکوه» شناخته میشود و براساس اسناد تاریخی، ریشه و نسب آنان به ایلات ایرانیتبار استانهای ایلام، کرمانشاه و لرستان برمیگردد.
ویدئوی زیر بزرگترین موکب کردهای فیلی عراق در منطقه قادسیه بغداد را نشان میدهد که در دهه نخست محرم با خرج 700 رأس قربانی و 7 تن برنج بزرگترین وعده غذایی را تقدیم زائران کرد.
انتهای پیام